در قرآن یک سوره به نام زنبور عسل (سوره نحل) وجود دارد. کلمهٔ نحل دو مرتبه و در آیات ۶۸, ۶۹ سوره نحل در جزء ۱۴ قرآن کریم ذکر شده است.
علی بن ابیطالب میگوید: «همانا زنبور عسل از هر گلی زیباترینش را برمیگزیند. از او دو گوهر گرانقدر تولید میشود» در یکی از آن دو (عسل) شفای درد مردم ودر دیگری نور و روشنایی (موم) است.
مصریان قدیم ترکیبی از جو، عسل و گندم تهیه و به جای الکل استفاده میکردند
در قرآن یک سوره به نام زنبور عسل (سوره نحل) وجود دارد. کلمهٔ نحل دو مرتبه و در آیات ۶۸, ۶۹ سوره نحل در جزء ۱۴ قرآن کریم ذکر شده است.
علی بن ابیطالب میگوید: «همانا زنبور عسل از هر گلی زیباترینش را برمیگزیند. از او دو گوهر گرانقدر تولید میشود» در یکی از آن دو (عسل) شفای درد مردم ودر دیگری نور و روشنایی (موم) است.
مصریان قدیم ترکیبی از جو، عسل و گندم تهیه و به جای الکل استفاده میکردند