شاید برای بسیاری، عبارت «نانو کریستال» جدید و ناشناخته باشد و به این فکر افتاده باشند که نانو کریستال هم حتماً یکی از ترفندهای تبلیغاتی برای فروش بیشتر است. اما واقعیت نانو کریستال، مسئله دیگری است.
شرکت سامسونگ الکترونیکس از آخرین نسل تلویزیون‌های خود موسوم به «SUHD» پرده‌برداری کرد. یکی از ویژگی‌های شاخص این محصول، استفاده از تکنولوژی نانو کریستال است.سال‌ها پیش با تولد نسل جدید تلویزیون‌های رنگی که اساس کار آن‌ها بر کریستال مایع بود، شرکت‌های سازنده تلویزیون، کم کم به این فکر افتادند که از رقیبان خود پیشی بگیرند و در تولید تلویزیون حرفی جدید و منحصربه‌فرد بزنند. در این راستا، بسیاری از این شرکت‌ها برای نمایش طیف وسیع‌تری از رنگ‌ها، به دنبال ماده‌ای بودند که در کنار کریستال مایع، تصویری ایده‌آل و بی‌نظیر ارائه دهد.با پیشرفت تکنولوژی ساخت ذرات نیمه‌هادی، مواد نانو کریستال بهترین گزینه برای تولید رنگ با دامنه گسترده و نوردهی بالا بود اما متأسفانه از آنجا که تنها راه تولید این ماده استفاده از ماده سمی کادمیوم بود، بسیاری از سازندگان از ادامه مسیر ساخت منصرف شدند یا پروژه کاری خود را متوقف کردند، برخی نیز بی‌توجه به عواقب استفاده از این ماده، از آن در تولید محصولات خود استفاده کردند.
از سال ۲۰۰۱، گروه تحقیق و توسعه سامسونگ، با تمرکز بر حل این مشکل، به دنبال یافتن راهکاری برای حذف ماده کادمیوم در ساخت نانو کریستال بود و درنهایت در سال ۲۰۱۵ سامسونگ موفق شد از تلویزیونی جدید بنام «SUHD» مجهز به تکنولوژی نانو کریستال، رونمایی کند.
نانو کریستال ماده‌ای است متشکل از ذرات نانو متری که با عبور نور از آن رنگ تولید می شود. این ذرات هزاران برابر از قطر یک تار مو ریزتر هستند و به دلیل قابلیت نوردهی منحصربه‌فرد و تولید طیف وسیعی از رنگ در قالب یک لایه، در ساخت پنل تلویزیون‌های سامسونگ به کار رفته است. استفاده از این ذرات باعث می‌شود تصویر نهایی که مخاطب می‌بیند واقعی‌تر و با گستره رنگی وسیع‌تری باشد.
تا به امروز تنها سامسونگ موفق به تولید ماده نانو کریستال فاقد کادمیوم شده و این تکنولوژی نیز انحصاراً در اختیار این شرکت است. عنصر کادمیوم که با نماد Cd نمایش داده می‌شود، ماده‌ای کاملاً سمی و مضر برای انسان است و اتحادیه اروپا استفاده از این ماده را در ساخت تلویزیون ممنوع کرده است.
با تشکر از : isna